Bazı dikiş projeleri vardır ki sizi dikişten soğutabilir. Tam da bu tasarım kalem eteği dikerken bunu yaşadım. Zor parçaları iyi bir şekilde birleştirmek  gerçekten mükemmelliyetçi bir insan için zor. Yani istediğim şekilde olmaması sökmeme sebep oluyor ki ben dikmekten çok hoşlanırken sökmekten de nefret ederim. Bu etekte sökme olayım çok oldu. Nasıl mı? Buyrun o zaman hem dikiş ayrıntılarını okumaya hem de yaşadığım tecrübeye... 
   Eteği hem farklı iki kumaş yapısıyla birleştirmek bir hataydı, hem de zor bir projeye imza atmak. Ama zoru da severim:) Aslında kalan kumaş parçalarımı değerlendireyim diye ve de olmazsa da atarım, nasıl olsa artan az bir kumaş parçasıydı diye. Şuanki sonuçtan memnunum ancak bu aşamaya gelene kadar ne sökmeler ne dikmeler yaşadım anlatıyorum.
   Öncelikle kalem eteği modelim daha önce de paylaştığım meşhur 2012 Kasım Burdasından bir model. Hatta o kalıbı kullanarak tam iki etek diktim. İlk diktiğim eteğe bakmak isterseniz ki o yırtmaçsız bir model ona buradan bakabilirsiniz. İkinci diktiğim ve çok severek giydiğim kalem eteğe de buradan bakabilirsiniz. Bunu da arkadan yırtmaçlı yaptım. Çünkü esnek olmayan bir kumaşta yırtmaçsız olmaz. İlki scuba kumaş olduğu için yapmıştım ki o bile yürürken biraz daha küçük adım istiyor.
   Bu eteği yaparken tasarımsal detaylı olsun istedim. Ve kafamda tasarladığım şekle göre bazı yerlerinden kesip o kestiğim parçalardan 1cm daha büyük parçalar kesip yarım cm payla dikiş geçtim ve parçaları birleştirdim. Şöyle bir acemilik yaşadım. Önce kestiğim siyah parçaları açık renge dikmeden önce iğneledim ki bu en büyük hataydı. Çünkü dönüş yerlerinde parçayı doğru bir şekilde dikmek iğneden dolayı zorlaştırdı. Teğelleseydim de aynı şeyi yaşıyacaktım. Ancak eteğin ön tarafını böyle yaparken, arka tarafını hiç iğnelemeden direk koyu parçayı açık parçanın üstüne dikerek oluşturdum ki bu hem hatasız bir geçiş sağlıyordu hem de hiç zorlanmadan bir kere de dikmemi sağladı. Yani tavsiyem iğnelemeyin.


   Gelelim eteğin iki parçasını birleştirmeye; bunu yaparken o koyu şeritlerin olduğu yanları önce elimde el dikişiyle tutturdum, çünkü ne yaparsanız yapın başka muhakkak hafif kayma yapıyor ki bu da şekil bozukluğuna ve hataya sebep oluyor. Gördüğünüz gibi ne arkada ne de yanlarda bende böyle bir bozukluk yok. Ancak eteğim son aşamada yaklaşık 3kg verdiğimden hafif bol geldi. Daraltmak çok zordu, çünkü yanlardan darltmak istediğimde bu sefer ön ve arka parçanın şeritleri malesef üst üste denk gelmiyordu doğal olarak ben de daraltmaktan vazgeçtim.


    Eteğin önüne önce dantel detay diktim ve diktiğim yerlerden biye ile üzerinden geçtim. Ancak o hali sonra hoşuma gitmedi. Ve o dantel detayı söktüm. Sonra güpür detaylar yapayım dedim, çünkü bu renge siyah atmak çok güzel oluyordu. Önce bel kısmına üzerimde yerlerini belirleyip iğneledikten sonra, o iğneleri sıklaştırıp el dikişiyle o parçaları oraya diktim. Çok sık iğneleyinki düzgün dursun. El dikişini önce kenar yanlarından sonra da ortalardan kabarma yapmasın hareket esnansında diye orta kısımlardan da sabitleme yaptım. Bu işlemi de yaptıktan sonra ütülüyorsunuz ve daha güzel durduğunu görüyorsunuz. Beline yaptıktan sonra klasik bir görüntüden çıksın istedim ve yan şeridinin birine dikey, etek ucuna da bir parça güpür yaparak etek projemi sonlandırdım. Açıkçası zahmeti tez canlı beni bezdirdi. Tabi bu tarz çalışmaları oldukça tok olan kumaşla, yani kalın kumaşlarla çalışmak daha kolay. Benim kumaşımın ince olması beni çok yordu. Bir daha ne zaman dikiş yaparım bilmem. Belki bir ay sonra belki yarın. Belli olmuyor bu dikiş aşkına. Ama şu gerçekki moda kanallarına ya da instagramda ünlü modacıların sayfalarında gezinirken dikiş aşkım yine geliyor.
   Arkasında yaklaşık 15cm lik bir yırtmaçla, bel kısmını kopçalı ve gizli fermuarlı yaptım.
   Sizce de zor bir dikiş projesi olmamış mı? Ben susuyorum, bir de üzerimde görün bakalım...