İNSANLIK ÖLÜYOR...

Perşembe, Şubat 18, 2016

  Bugün ne moda konuşasım var ne dikiş... Bugün içimi dökesim var. Dün şehrimde olan olaylar beni yine derinden yaraladı. Elbet sürecek bu kötülükler ama ne sıklıkta...
  Artık o kadar çok çoğaldıki, bu tarz olaylar;bombalamalar, cinayetler, tecavüzler; profillerimiz hep karardı, hep yasla doldu. Daha ne kadar dolacak böyle. Gittikçe insanlığını yitirmiş bir toplum çoğalıyor. Eskiden kötü vardı ama bu kadar mı çoktu? Peki hata nerde?
   Ben sanırım cevabını biliyorum. Eğitimci kimliğimle yaklaşmak istiyorum bu konuya. Çünkü farkettiğim çocukların çoğunda bile BEN egosu var. Çocuklara -ben- değil, -biz- olmayı öğretmeliyiz. İyi insan olmayı öğretmeliyiz. Elbette herkesi iyiye yönlendirmek imkansız. Ama ne kadar yüreğe dokunabilirsek o kadar güzel olur. Sevgimizi saklamamalıyız, sevmeliyiz, kucaklamalıyız onu. Yoksa sevgiden yoksun bir toplum olup yitip gidicez. Yorumlarımız yapıcı olmalı, yıkıcı değil. Yani dobralık adı altında patavatsızlıklar yapmayalım. Güzel bakalım, güzel görelim... Emeğe saygı gösterelim... Ben bu çağrılardan ömrüm yettiğince vazgeçmiycem. Yoksa sadece insanlar değil, insanlık ölüyor...
  Bugün dersine girdiğim bir öğrenci:
-Ben bu dünyayı sevmiyorum hocam, zalim dünya, dedi,
-Neden böyle düşünüyorsun, dedim?
-Sevdiklerim hep ölüyor. Geçen Cuma dedemin ölüm yıldönümüydü. Yalnız hissediyorum kendimi dedi.
-Sev. İnsan sevdikçe çoğalır. Hala bu dünyada da sevdiğin annen, baban, kardeşin ve başka sevdiklerin var. Hayat güzel, yaşamaya değer. Evren böyle bir sistem, sevdiklerimizi kaybettiğimizde üzülücez ama hayat devam ediyor ve diğer sevdiklerimizle hayatı sürdürücez, dedim.
  Yani çocuklarımızı da almış bir karamsarlık malesef. Ben çocukluğumu hatırlarım; hiç ölüm korkusuyla büyümedim. Belki etrafımda çok ölümler olmadığı için. Ama şimdi çocuklarımız bir korkuyla da büyüyor. Benim evlatlarım bile burda da patlar mı bomba anne diye korkuyorlar. Artık memleketimde yaşamak korkulur hale geldi. Çocuklarımız hep bir korku, hep bir kaygıyla da büyüyor.
    Belki farklı konulardan bahsediliyor gibi gözükse de aslında ortak payda: İnsanlığın ölüşü... Mutluluğumuzun elimizden alınışı...
   Kötülüklerin boyutları artık devasa nitelikte. Akla hayale gelmeyen kumpaslar, terör eylemleri, cinayetler. Kanla beslenenlere lanet olsun diyorum. Biliyorum içimiz iyice karardı, karamsarlıklarla günlerimizi geçirir olduk. Hayatın gerçekleri ile yaşamak varsa da; diğer taraftan ütopya da olsa iyi dileklerimden vazgeçmeyip, savaşların ve hastalıkların bittiği güzel, huzur dolu bir dünya olması dileğiyle... Sevgiler...





AYNI KATEGORİYE AİT DİĞER YAZILARIM

9 comments

  1. Bu olaylar karşısında diyorum ki şeytan bizim ülkeden istifa etmiş

    YanıtlaSil
  2. Bir anne olarak acili anne babalari düsündükce içim aciyor. Kötülük çok yayildi maalesef...

    YanıtlaSil
  3. Çok kötü günler geçiriyoruz. Duyarsız, umursamaz, kendinden başkasını düşünmeyen, saygısız, sevgisiz bir topluma dönüşüyoruz gibi geliyor artık ve korkuyorum.
    İşe giderken tedirgin, yalnız yürürken tedirgin...
    Allah hepimize yardım etsin. Yüreği yanmış tüm ailelere sabır versin :(

    YanıtlaSil
  4. Bizim çocukluğumuzda kötülük yoktu böyle.. Kötülük her dönemde mutlaka olmuştur.. Ama son yıllarda o kadar arttı ki.. Bu neslin çocuklarının da korkuyla büyümesi artık normalleşti. Aslında olmaması lazım. Çocukluklarını daha güzel şeylerle hatırlamalılar. Ben mesela çocukluk yıllarımdan güç alırım. Geriye döner bakar, güzel şeyler görür, güç depolarım. Bizim çocuklarımız geriye dönüp baktıklarında ne görecekler? Kocaman bir ateş çemberi, korkunç bir karanlık..:(
    Bu kasvetin üzerimizden, ülkemizden kalkması dileğiyle..

    YanıtlaSil
  5. Gerçekten durum çok vahim. Ben duygusu küçücük çocukluktan başlıyor artık. Bunu geçen sene staj da gõrdüm. Kimsenin kimseye tahammülü kalmamış. Kötülük etrafımızı sarmış. Bu durumi insanların da psikolojisini bozuyor. Her an birsey olacakmış korkusuyla yaşamak. Başetmesi güç. Yeni nesilin bize göre işi çok çok zor. Rabbim ülkemizi bir an önce feraha aydınlığa çıkarır InşaAllah

    YanıtlaSil
  6. Bunların sonu gelmeyecek gibi. Ülkemiz bi aydınlığa çıkamıyor, rahat bırakmıyorlar bizi. Şehitlerimize rahmet, ailelerine sabır diliyorum. Allah bizi kötülerden korusun.

    YanıtlaSil
  7. maalesef güzelim ülke bu hale geldi hala da hata aranmıyor çözüm yollarına gidilmiyor inşallah ülkemiz ve biz daha da kötü günler görmeyiz .-(

    YanıtlaSil
  8. Maalesef her ne kadar dünyayı güzellik kurtaracak bir insanı sevmekle başlayacak her şey desek bile görünen o ki insanlar sevmekten se öldürmeyi tercih ediyorlar. Yıllardır ülkem üzerinde çeşit çeşit oyunlar oynanıyor önce din ile vurmaya kalktılar alevi sunni ayrımcılığı başlattılar sonra sağ sol kavgası şimdide bir adamın ihtiraslarına kurbanlar veriliyor. Bizi de orta doğunun ateşine atmaya çalışıyorlar ve iktidar da buna çanak tutuyor muhalefetle beraber ve dur diyecek birileri çıkmıyor. Her gün inşallah bu sabaha şehit haberleri ile uyanmamak için dua eder olduk yazık ki yazık

    YanıtlaSil

Popüler Yayınlar